Hülya Deniz (Gözyaşı)

SEN BİLİRSİN

Neler neler işittim gittiğin günden beri
Gözümle görmeyince inanmam biliyorsun
Şüphe beni kuruttu bir kemik bir de deri
Yetiş ey zalim yetiş kederden ölüyorum.


Giderken peşin peşin bekle beni demiştin
Aşkın taksiratını gönlünle ödemiştin
Kendini bana diye mum dikip adamıştın
Belki de şüphe duyup günahın alıyorum.

Sen yokken güneş küstü geceler mekan tuttu
Hasret derin bir kuyu özlemler beni yuttu
Yıldızlar acıdı da kollarında uyuttu
Gel artık be vefasız burnumdan soluyorum.


Sen giderken karlıydı dağlar yeşile çaldı
Düğün baharda derdin artık Ekime kaldı
Komşular laf ederek derdi gönlüme saldı
Annesini yitirmiş kuzuyum meliyorum.


Beklemekten usandım bu sana son uyarım
Ya sözünü tut artık ya da sana kıyarım
Bu da tecrübeydi der bir kenara koyarım
Ayrılık kızgın bir ip elime doluyorum.



Gözyaşı

Bu şiir toplam 425 kez okundu.
14.09.2013 16:40:29

• Yorumlar
• Yorum Yaz