yasemin gökduman (yaz yagmuru)

SONSUZLUĞUM

HAYAT AKARKEN UMUTLA SEVGİ BU KADAR BÜYÜYEBİLİRDİ AŞKLA,SEVGİYLE.
YAŞAM AKARKEN İNSANIN AVUÇLARINDAN ZAMAN NASIL DA
BÜYÜR İNSANIN GÖZÜNDE
DEĞME GÖZYAŞLARIMA BIRAK AKSIN,KANASIN YAVAŞÇA UMUT BU YA SEVGİLİM,SEVMEK BU YA
GELİYORUM SANA
KENDİ SONSUZLUĞUMDAN SIYRILDIM SENİN GÖZLERİNDE Kİ SONSUZLUĞA GELİYORUM
BEBEĞİM
AÇ KOLLARINI YÜREĞİNDEN
SANA GELİYORUMMM....

Bu şiir toplam 743 kez okundu.
28.11.2007 22:02:50

• Yorumlar
• Yorum Yaz