enez karakaş (berdush042)

vefasızıma...

Sert bir fırtınadan kalmış
Kırık bir sal gibiyim okyanusunda
Gözlerinin tutsağıyım
Gözlerinde kelepçelenmiş gözlerim
Gözlerinle durulmuş yüreğim
Yağmurlar anlatamaz sevdamı
Hasretini vurmuşum beynime
Şiirler nafile kalır
Anlatamaz seni bende
Zehir zemberek yaşarım aşkını
Uzak diyarlara susarım
Yolları özlerim tükenmeyen
Gitsem derim,en uzaklara
Her şeyinle alıp seni de gitsem
Bilinmeyen mekanlarda
kaybolsak zamansız
Kimseler bilmese yerimizi
Kuşlar dahi bulamasa bizi
Çiçekler tanımasa
Unutsak geçmiş denen her anı
Ben seninle olsam,sadece seninle varolsam
Kollarında uyusam deliksiz
Sonra uyanıversem her sabah nefesinle
Sadece bizim için doğsa güneş
Mehtap bizim için parlasa
Kar,ikimiz için yağsa apansız
Bembeyaz,saf.temiz...
Kar tanesiyle inen her melek
Yüzümüze gülümseyip gitse
Bir ömür böyle sürse
Hep kalbinde yaşasam
Hep sevdalın kalsam
Ve birgün
O mutlu gün
Apansız terk etsem dünyayı kollarında
Bilinmeyen mekanlara doğru gitsem yeniden
Sessiz ve sensiz...

Bu şiir toplam 587 kez okundu.
14.12.2007 23:12:45

• Yorumlar
• Yorum Yaz