MELİS DERE (melis)

SENSİZLİĞİN İLK BAHARINDA

SENSİZLİĞİN İLK BAHARINDA
SOĞUK VE ISSIZ SOKAKLARDA TEK BAŞIMAYIM
NEREYE GİTİĞİMİ BİLMİYORUM
SOĞUK YÜZÜME VURDUKÇA
SENİN YÜZÜME BİR TOKAT GİBİ ÇARPTIĞIN SÖZÜ HATIRLIYORUM
VE SÖYLEDİĞİN İLK AN GİBİ YİNE YIKILIYORUM
YÜRÜMEYE DEVAM EDERKEN ELLERİNDE ÇİÇEKLERLE GELECEĞİN GÜNÜ HAYAL EDİYORUM...
UZANMAK İSTİYORUM UZANAMIYORUM...
ARTIK DAYANAMIYORUM...
VE SENSİZLİĞİN SON BAHARINDA SONSUZ YOLCULUĞUMA SENLE ÇIKAR GİBİ YOLUMA DEVAM EDİYORUM...
ŞUNU HİÇ UNUTMA:
BEN SENİ ÖLESİYE SEVİYORUM...

Bu şiir toplam 488 kez okundu.
31.03.2008 17:58:47

• Yorumlar
• Yorum Yaz