dilas güzel (dilasa)

vefayla kal can

giderken arkada bıraktıklarına son birkere bakıpta öle gitmeli insan yaşadıklarını ,paylaştıklarını gönül heybesine yerleştirmeli.paylaşılan andır,zamandır,paylaşılan hayattır can!arkada kalanın gözü yaşlı olur,yüreği yufa,gönlü ince.ben içimdeki korla bağrımdaki volkanla öylece dağ gibi arkanda kalayım yapayalnız hecelerde kaybolan bn olayım.sen sağlam adımlarla yarınlara yürürken yıkılan ben olayım.gülen sen ol ağlayan ben,yeşeren sen ol sulayan ben .en çılgın isyanlarını sırlarını gittiğin yere götürme kötülüğe dair ne varsa bende kalsınbenim avuçlarıma bırak.benim payıma ayrılık sahillerinde anıların gönüllü bekcisi olmak düstü.haktan gelene razıyım...sen gecmısı bana bırak can. al can!bu heybe senin sol yanımdan bi parça kopardım senin için ta özümden...

Bu şiir toplam 447 kez okundu.
7.10.2008 23:29:06

• Yorumlar
• Yorum Yaz