alpay uzal (güzelgözlüm)

'SENSİNLE SENSİZLİK'

ayrı düştük bu şehirde, oysa hep yan yanayız,
bir el gibi olduk, sanki birbirimizin düşmanıyız,
seninle sensizliği çekiyorum, bu nasıl bir ayrılık;
cezamı bu bana böylemi yaşamalıyız...

seni görmek doğan her güneşde her günde,
dokunamamak saçlarına o güzel tenine,
yokluğunu seninle yaşamak varya birde:
yaşarken ölmek dedikleri budur işte.

Bu şiir toplam 517 kez okundu.
22.05.2007 15:49:03

• Yorumlar
• Yorum Yaz