melike çankaya

hırsız

hani demiştim ya sana son yazışımda
hayal gözlün,kedin kendine iyi bak der,
hayatından kaçar diye.
hayatına nasıl girmiştim ki?
bir hırsız gibi,
hiç bir şey vermeden,
saf duygularını çalarak sadece,
seni bomboş,sefil bırakarak
o güne dek tüm azılı hırsızlar
benim kalbimde dolaşmışlardı
çalmışlardı ne var ne yok yüreğimde
demek sana verecek en ufak bir şey bırakmamışlar
bende senden mi çıkarıyordum acaba
kalbime girmiş hırsızların
bana yaşattığı acıyı?
senden mi çalacaktım benden aldıklarını?
hayır hayır ben onlar kadar acımasız olamazdım
onlar kadar kıramazdım seni
beni kırdıkları gibi
hem sen haketmezdin bunları
yüreğinde en değerli hazineleri taşıyordun
bana armağandı bunlar
bense bir hırsız gibi girdim kalbine
acemi,aceleci bir hırsız
çaldım yüreğindekileri
çıkarken elimdeki mücevherlerle yakalandım
cezamı çekmem gerekiyordu
çekiyorum...
en değerli hazinem,
senden mahrumum şimdi...

Bu şiir toplam 2.247 kez okundu.
11.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı