ceren çiftçi

???

Bana baktıgında ihaneti görüyorum.
Ellerimi tutduğunda yalanlarınla ısındığımı hisediyorum.
Beni öpen o kadife dudakların,bana ait olmadığını biliyorum.
AMA YİNEDE SENDEN VAZGECEMİYORUM.
Kalbinin içinde yatan benmiyim,yoksa kalbini dışından okşayanmıyım.
Gönlünü eylendiren şu bahtsız bedenim,gün geçtikce yıkılıyor.
8.8 şidettinde deprem yaşıyor,kendimi enkazdan farklı hisedemiyorum.
AMA YİNEDE SENDEN VAZGECEMİYORUM.

Ödünç mü aldım ben seni bana ait olamıyorsun.
seni ait olduğun yere yolluyorum,belki üzülüyorum
ama ben ödünç bir kalple yaşayamıyorum.
Başkasının gözlerinle bakamıyorum.
Seni bir başkasıyla paylaşamıyorum DİYORUM.
AMA YİNEDE SENDEN VAZGECEMİYORUM.

Kızdım kendimi tokatladım,aynada nasıl aşalık olduğumu yüzüme vurdum.
Bu ben olamam diye haykırdım,sanki içmde ikinci bir kişilik varmışcasına.
Onun canını yakıp yok etmek istedim.içimde neyse bu canımı yakan bedenimi
terketsin istedim.
Sonra kendimi banyoda yerde yatarken gördüm,gözlerim açıktı ama kıpırdamıyordu.
Cok ürktüm kendimi görüyordum hareketsiz bir şekilde,cansız bedenimi.
ve ozaman anladım,bedenimi terketmesini istdiğim,benim tek olan ruhumuş.
AMA YİNEDE SENDEN VAZGECEMEDİM.

Bu şiir toplam 643 kez okundu.
19.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı