KaRa gÖzLüM

BİR KIVILCIM YETER

Bir sevdiğim var ki semaya yakın
Fakat bana bir serhat kadar uzak
Sevmadim desem bu gönül tutsak
Ne yapsam çaresiz bu sevda bana yasak

Ferhat''la şirin gibi sevsek birbirimizi
Gene sonunda ayırırlar ikimizi
Bitanem bu nasıl sevda böyle
Gönül dinlemez kalp dinlemez bizi

Nafile tutuşmuş gönül çemberi
İki köz atki sakın sönmesin
Eyer birgün sönecek olursa
Elini göğsüne koy ve

ey kalbim sön ama kül olma de

Bu şiir toplam 583 kez okundu.
18.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı