Hızır İrfan ÖNDER

ANNECİĞİM

Sevgisiz kalınca üşümekteyim,
Perişan hâlimi gör anneciğim.
Daima ölümü yaşamaktayım,
Yetiş imdadıma, yâr anneciğim.

Garip kaldım gurbet elde ağlarım,
Öldü sevdiceğim bağrım dağlarım,
Geçti çilelerle gençlik çağlarım,
Beni Mecnunlara sor anneciğim.

Kalbimi korumak artık imkânsız,
Öyle dertliyim ki kaldım dermansız,
Asla yaşanmıyor cansız, canansız,
Hayat benim için zor anneciğim.

Ey sükûti İrfan kendinden geçtin,
Dünya nimetinden kaçtıkça kaçtın,
Sırrını âleme açtıkça açtın,
Sonumu sen hayra yor anneciğim.


Hızır İrfan ÖNDER
MAVİ YEŞİL / SAYI: 52
TEMMUZ-AĞUSTOS 2008

Bu şiir toplam 693 kez okundu.
28.09.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı