Cevahir Kul

Çarşıbaşı Biliyor

Çocukluğum saklı kaldı, uzaklarda.
Bakar durur gözlerim Beşikdüzü ışıklarına
Hep o pencerede
Cılız ürkek çocuk,hasretleri hapsetmiş avuçlarına,
O zamanlardan kalma yıldızlarla dostluğu.
Herkes yabancı herkes acımasız
Topluyor özlemlerini boş tarlalardan
Gelincik gülümsüyor, kuşlar ötüyor
Bir onu çarşıbaşı biliyor.
Kadın resimli sakızları çok seviyor
Dikenli teller vurduğunda bacaklarına
Gözyaşlarını saklıyor.
Erik ağaçların da ayak izleri
Kırdığı dallardan özür diliyor
Sen bilmezsin
Ben biliyorum sevgiyi sonradan öğrendi
Balıkçılar gördü kaç sefer
Sadece o pencere de
Bakar dururdu Beşikdüzü ışıklarına
Sen bilmezsin
Bir çarşıbaşı onu biliyor.

Bu şiir toplam 576 kez okundu.
2.12.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı