Cevahir Kul

Ben Büyüdüm Baba

Ben büyüdüm baba
Sen hiç olmadan yanımda
Kaç karakışlargeçti, kaç baharlar yaşadım
Bî başıma
Yalnız doğduk yalnız öleceğiz kararıyla
Sen hep aynı yerde bekledin
Ne çağırdın yanına,
Nede uğrayabildin buralara
Sen gittin gidenler gibi, gelemezdin de
Ben büyüdüm baba
Umutlarımı da büyüttüm yüreğimde
En çok seninle dertleştim, en çok senin için ağladım
Hayallerimde yaşattım seni
Sen bilmesen de
sensizliği ezberledim sessizce
Birde,
En çok babası olanları kıskandım.
Onlar bilemez ki babasızlık ne demektir diye
Ben büyüdüm baba
Acılarımı susturdum ta! .. derinlerde
Deniz hüzün veriyor,
Kuşlar ağaçlar dilimden düşmüyor,
Hangi yalnızlığa attın ki sızısı dinmiyor.
İnsanlar çok değişti baba kıymet bilmiyor
Senin bildiğin sevgiler şeytana satılmış para etmiyor
Ben büyüdüm baba
Bir içimde ki çoçuğu büyütemedim gönlümce.


Cevahir Kul

Bu şiir toplam 621 kez okundu.
2.12.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı