gülderen zeynep çakmak

kararsızlık

gidiyorum bir sokaktan ,arkama bakmadan gidiyorum
duyuyorum kaldırımları duyuyorum
dağılmışalr bu akşam serinliğinde dört bir köşeye
üzülüyorum yanlız kaldılar diye.

ilerliyorum sokakta,arkama bakmadan ilerliyorum
eve varacağım diye mutluluktan uçuyorum
sokaklar tenha boğulacak gibi bir hava
ama benim içimdeki mutluluk esintisi

eve vardım sayılır işte geldim evet
şimdi bana açacaklar mutluluk kapısını
ama ben yinede üzülüyorum
ya açamazlarsa bana o sonsuzluk kapısını

düşünmüyorum düşüneiyorum,olamaz değilmi herhalde
bu hava,bu sokak,bu kaldırımlar
bana oyun oynamazlar, değilmi değilmi kararsızlıklar!

Bu şiir toplam 637 kez okundu.
23.12.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı