Serhat ERGUN

YÜREK YANMADIKÇA SEBEPSİZ YAŞARMAZ GÖZLER

Neşeli insanlar vardır
Gülücüklerini asla esirgemeyen bu insanlar...
Gülerler;neye niçin güldüklerini bilmeden
Acısını içine atan insan da güler,
Hayata isyanı olan insan da...

Sebebi olmayan bu boş gülüşler...
Bu boş gülüşlerdir insanın içini çürüten
Çürütüp insanı eritip bitiren,
Yüreğin yanmasıdır insanın gözlerinden dökülen...

çaresizliğin ve ümitsizliğin
Yalnızlığın ve umutsuzluğun
sessizliğin ve bekleyişin
Kalpteki yarattığı acıyı bilemezler...

Özlem vardır,hasret vardır...
Acı vardır hüzün vardır...
Gözlerden düşen her bir damlanın,
Gökteki yıldızlar kadar sebebi vardır...
Yürek Yanmadıkça sebepsiz yaşarmaz gözler...
Serhat ERGÜN

Bu şiir toplam 570 kez okundu.
15.04.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı