bayram babasız

Hep Benim Payıma İhanet Düştü

Köprüydüm geçenler kör sandı beni
Sırtıma binenler yer sandı beni
Candan sevdiklerım el sandı beni
Hep benım payıma ihanet düştü

Güvercindim gök yüzünde salındım
Bir buğday tanesi buldum sevindım
Şahin pençesine düştüm bölündüm
Hep benım payıma ihanet düştü

Ben bir kayip idim soranım yoktu
Yiyittim arkamda duranım yoktu
Düştüyümü sanıp vuranım çoktu
Hep benım payıma ihanet düştü

Keşke taş olsaydım diye düşündüm
Yağmur yağdı dolu vurdu aşındım
Toprak olup elden ele taşındım
Hep benım payıma ihanet düştü

Dürüst oldum beni aptal saydılar
Cömert oldum herşeyimi çaldılar
Sevdalandım sevdiyimi aldılar
Hep benım payıma ihanet düştü

Bu şiir toplam 554 kez okundu.
21.06.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı