Hediye Akdağ

Issızlığın koyakları

yağmurlara açılan kollarımız
sızıyla iki yanına düştü
seferden kaldırılmış otobüsleri bekledik
gece duraklarında
beklediğimiz o yolcu alnından vurulmuştu
dönüyor rüzgâr gülü gibi ateş alanlarında

olan biteni görecek halde değildik
don vurdu ıssızlığın şiirsel sesi
portakal bahçelerine
seni zaman koyaklarında çocuk gibi kaybettim
yüreğimizde anlaşılmaz bir duman
su dökülmüş kalleşçesine şöminesinin odunlarına


HEDİYE AKDAĞ

(SANAT OLAYI DERGİSİ, HAZİRAN 1985,SAYI:37)

Bu şiir toplam 746 kez okundu.
30.08.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı