haldun kangül

pul kızına

pul kızına! .......
- Bezayedan bozma siyah saçların
Ne de yakışıyor ince dudaklarına hüzün
Hala aklımda sesin yağmurdan hafif sudan ıslak
Yine konuşurken saçlarını okşuyon mu
Yürürken düşeceğinden korkar ah küçük adımların
Hala anlamış değilim neydi anne olmak için neydi bu acelen
Nasıl bir duygu bakkala manava borçlu olmak
Kabullenmekten öte evlat korkusu
Düşünmedim değil seviştikten sonra hala sıcak mı parmak uçların..
Bana öyle güzel anlar yaşattın ki..
Kızamıyorum her seferinde sana mahcup..

“Beni çaresiz bıraksan da sana muhtaç çaresiz kalırdım. Vakitsiz seslenişin karşısında çaresiz kalır, seni görmek umuduyla saatlerce yürür, mahallenize geldiğimde sokak lambasından öte geçemezdim. O an seni görmeyi o sokak lambasını kırmayı o kadar isterdim ki.. Ben hayallerimin peşinden koştum. Sana göre lüzumsuz benim hayalim. Koyun gütmek köpek beslemek yağmur yağarken sığındığım ardıcın kokusunu içime çekmek..”

Büyüttüm korkularımı seni sevmeyi unutmadım
Çocuk resmine döndü yüzüm at boynuna benzer heveslerim
Suyuna gelir gemsiz gecenin yorgun vakti
Beni sevmeyi düşünmesen de
Geceye hükmeder aklıma geldiğin vakit
Ben üşenmem sabahı beklerim
Nefesini hisseder sevdiğimden utanırım
Öyle güzel anlar yaşattın ki bana..
Umarım sevdiğinin yatağında sabahı beklemek gibi bir kaygın olmasın..
pul kızı..

Haldun KANGÜL

Bu şiir toplam 585 kez okundu.
1.10.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı