NEJAT GÜLÜMSER

BİR MEZAR SANKİ ODAM

Uzuyorken gölgeler kızıllaşan sularda,
Dokunuyor tenime soğuk bir el gibi akşam.
Çıplaklığın bir hayal,bir rüya uykularda,
Issız sensiz geceler, bir mezar sanki odam.

Dün gece,
En güzel şekli verip, seni yonttum mermerden.
Tattım hazzını,bir kez daha sana dokunuşun,
Sen aldırma!Deseler de bu haline müstehcen,
Hülyamdakiseni bozma öyle kalsın duruşun.

Seyredeyim sökene dek şu karanlık şafağım,
Seyredeyim şu heykeli,durup almadan nefes,
Putperestsin desinler,çok aşikar taptığım,
Çok mu?Günah bir faniyi ben saymışsam mukaddes.

Yorgun alnına çizmişse de hüznü seneler,
Aldırma!Yazmışsa da yüzüne yılları zaman,
Sen her zaman güzelsin, çölde bir içim kevser
Örtmesin üstünü karanlık öyle kal üryan.

Bu şiir toplam 660 kez okundu.
16.07.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı