Zafer Alaftargil

Ona sesleniş

Ne dağların çakalları korkutur beni
Ne de şehrin eşkiyası
Ne yaz günlerinin kurak sıcağı yakar beni
Ne de kış aylarının ayaz geceleri
İliklerime kadar sen işledinGecemden gündüzümün farkı yok
Onlardan da senin
Ne geç vakitlere kadar oturmak
Ne de erkenden uyumak
Hiçbiri unutturamaz ki seni
Geceleri güzelliğin aydınlatır dört bir yanımı
Gündüzler sen varken daha güzel
Bir ben daha varsa benliğimde
Seninle şekilleniyor seninle daha özel
Görmediğim güne tatmadığım zevke seninle eriştim
Gönül dergahımda ateşin eritti beni
Ateşinle eridim
Benim sevdiğim değerler gibi yüce saydım seni
Yediğim ekmeğime içtiğim katığıma kattım seni
İbadetim seninle bir başka güzel
Önce Allah’a sonra aşkına sığındım
Gözlerin büyüledi beni
Gözlerine avundum
Bütün kalbimle sana sevdamı sundum
Aşkım seninle bir başka özel
Seni gördüğüm güne sevinir
Geçmişe lanet ederim
Sen yoksan eğer bu aşkı bitirir
Geçmişe bir kalem çeker terk-i diyar ederim...

Bu şiir toplam 682 kez okundu.
22.07.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı