Kadriye Güvenir

PASSİON (TUTKU)

sanıyor musun sensiz gülerim
nefes alır günümü gün ederim
yapamam bir tanem
gülemem, ben bilirim sensizliği
acı veren ızdırap dolu günleri
umudumu yitirdim bir zamanlar
yıldızlara çizdim resmini
ve gökyüzüne baktım
gözlerimi hiç ayırmadan
gece yıldızlarda
gündüz güneşte idin
ya aydınlattın dünyamı
ya ısıttın üşüyen her yanımı
hayalinle bile yetinmeye razıyım
şimdi hep yanımdasın
kalbinle ve bedeninle
yine birgün bırakıp gidersen
inan sesimi çıkarmam
ilk kez korktum dün ölümden
oysa sensizken dilerdim
yaradan dan yanına almasını
işte ben seni deliler gibi seviyorum
herşeye rağmen iyiki varsın canımın içi.

Bu şiir toplam 739 kez okundu.
24.08.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı