Fırat DURMAZ

Yalansın Hayat

Günler birbirini bulur koklayarak.
Köpekler, düşman güne.
Günler varlığıma.
Tek dostum köpekler.

Neyin gayesine hep ben inadı?
Hayat değilmidir ki, beş harf yan yanası?
Başa saran şarkının, nakaratı kadar tekrarız
Menşei kadar eski.

Gariban aşıklar pazarı vardı hani,
Hani o pembe köprüyü biraz geçerken.
Severim yaşarken, gariban aşkları
Tanırım da kimler.
Pazar günü asfalt üstü yolcusu.


Gökyüzü de sonsuz mu hayalim kadar.
Masumluğu söylediğim şarkılarda kaybettim.
Televizyon öncesi şairler de yok artık.
Birer birer öldüler.

Para, hırs ve daha fazlası.
Kafa tuttuğum dünyaydı
Tanımamazlıktan geldiğimde.
Teslim oldum sonra, yaşamaya.

Haraça bağlanmıştı umutlarım,
Kepenklerini indirmek üzereydi hayata.
Ve imece dostluklarda kurulmuyordu artık.
Hemşehri sıcaklığı dışında.

Bu şiir toplam 742 kez okundu.
21.06.2013 16:50:09

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı