aysel göksu

HEM YERDEYİZ,HEM GÖKTE !

yer gök inlese kılıç sesleriyle
memleket haykırıyor ALLAH ALLAH diye
şehidim namusu , şerefi üstüne
uzanmış toprağa , can veriyor

düşman , geri ;
benim bu uçsuz bucaksız yaylalarımda
altın sarısı tarlalarımda
derin çukurlar , karanlık mezarlar var.
secde etmek için , anlı toprağa değercesine
savaştı mehmet'im vatan'ı için cephede

kan kusuyordu toprak
onlar bugün şehit oldu
beraberlerinde feryatlarını, acılarını
gözyaşlarını toprağa gömdüler
bugün mehmet'im pusuya düştü
uzanmış yatıyor ay yıldızın gölgesinde
istediğiniz toprak mı , vatan mı ?
işte size vatan
işte size kanlara boyanmış taş yığınları .

top ,tüfek ,gülle sesleriyle
ölüm marşı çalındı
anaların gözü yaşlı,babaların yüreği kan ağlıyor
ablalar ,kardeşler , bacılar , eşler
hepsinin gözü yolda
bu vatan böyle evlatlar doğurdukça
bir karış toprak bile düşmana yol vermez

sen rahat uyu mehmet'im Türk'ün yurdu Türek'ten başkasına yar olmaz
ne ben ne biz nede bizler buna izin veririz
elimiz tetikte , gözümüz namluda
ama bazende düşünmüyor değiliz
niye bu savaşlar? yetmedi mi onca ölüm
istediğiniz topraklar mezar yığınları mı olsun
kardeşçe yaşanmıyor mu hiç
sen rahat uyu mehmet'im
biz nöbetteyiz
HEM YERDE , HEM GÖKTE ...

Bu şiir toplam 471 kez okundu.
20.08.2013 13:41:49

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı