Halil Gülel

Sen Buldun Yine

Çöktükçe yalnızlık hicran derdiyle;
Beni terk etmeyen sen oldun yine...
Yol aldım ufukta dağlar ardıyla
Yitirdim yönümü sen buldun yine...

Bin güneş doğsa da karardı günüm,
Tutmadı ayağım ağrır her yanım,
Al dudaktan düştü gönülden Canım
Muhabbet içinde sen kaldın yine...

Gül derdim gülistan içinde bir tek,
Onun için çarpar her zaman yürek,
Aşk uğruna ettim gönülden merak
Derin bir deryaya sen daldın yine...

Sevilmek ne güzel görmesem bile,
Düşürmezsin asla bilirim dile,
Onmaz derdim geçer bir gülsen hele
Selamı her yana sen saldın yine...

Cihan güzelleşir gelince bana,
Konuk oldum konuk bu gün ben sana,
Sevinçten haykırdım coşup her yana
Dur deyip gönülden sen aldın yine...

Ressam Halil, güle hayran gül diye,
Hakk‘tan bir nimet yâr olmuş hediye,
Seninle yaşamak sanki bir rüyâ
Yorumu hoş geldi sen güldün yine...

Düsseldorf - 19.12.1999

Bu şiir toplam 456 kez okundu.
14.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı