Kuloğlu

İşit Âvâzımı Ben De Var İdim

İşit âvâzımı ben de var idim
Uçup gitme bunda konadur bülbül
Senin hûb nefesin kalbim evinde
Vücudum şehrini donatur bülbül

Konarsan güle kon dikene konma
Eski düşmanların dost olur sanma
Açıp da göğsünü hâre dayanma
Rakiplerin kastı canadur bülbül

Sultan oldur rahmeyleye kuluna
Tabip oldur derde derman buluna
Bönlük edüp konma gülün dalına
Hârı var pençeni kanatur bülbül

Kuloğlu dembedem dolular içer
Kişi sevdiğine dibâlar biçer
Bu dünya fânîdir tez gelir geçer
Bu bahçenin sonu fenâdur bülbül

Bu şiir toplam 661 kez okundu.
18.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı