Kenan Erzurum

Hoşçakal Mabed

Soğuk kış rüzgarı aldı götürdü,
Sandım ki savrulup gittim buradan
Bakanlar yüzümde hep seni gördü
Mesafeler yok oldu çıktı aradan.

Yeni bir kimlikle giderim sandım,
Beraberlik bitti şimdi yokluğun...
Ama gördüm ki ben hepden aldandım,
Başıma ilk günden geldi korktuğum.

Aydınlığı attım gececi oldum,
Aklım benim ile gönlüm senin.
Tuvali bıraktım hececi oldum
Rüyalarla geliyor resimlerin.

Diyorlar ki bana o senin aşkın,
Senin günahın bu büyük ihanet
İnan kalbim sana herkesten yakın,
Hoşçakal Tübitak, hoşçakal Mabed.

Bahçeşehir - 02.03.2000

Bu şiir toplam 626 kez okundu.
18.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı