Kaan ince

Akşamüstleri

Avuçlarım öyle boş ki
Küçücük koynuna sığınıyorum sancıyla
Savrulmuşken yüreğimin dümeni
Bir parça mavilik uğruna

Ne vakte kadar beklerdi
Bir insan üzünçlü gülünü
Susuz bırakıp gözbebeklerini

Apaçık görmüştü oysa
Olan biten her şeyi
Akşamüstleri
Akşamüstleri

Kaynak: KAN, İzlek Yayınları, Mart 1997

Bu şiir toplam 744 kez okundu.
18.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı