Mehmet Bozkurt Esenyel

Tükeniş

Yaşamin gerçekliginde
Birikmiş tüm anilar.
Sevindigimiz günler sayili
Agladigimiz, bilinmez ne kadar.

Ömür boyu direniş boşuna,
Bulunmuyor mutsuzlugun ilaci.
Her geçen gün ne getirdi
- Ayri bir aci...

Bir tükenişe uzayan yoldayiz
Ha batti ha batacak bu gemi.
Vuslatin da mutlulugu boş artik
Elde kalan sevgilinin özlemi

Renksiz bütün gözyaşlari
Sevinçle de, kederle de dökülse.
Umutla bekledigimiz son darbe-i kalpte
Ölümün alnimiza koyacagi son buse.

Ankara - Eylül 1974
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

Bu şiir toplam 494 kez okundu.
22.11.2006

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı