sibel karaoğlan

İSYAN

Herkes isyan ediyordu,
Hayat zalim ve acımasızdı,
İnsanlar zalimlerin arasında,
İsyan etmemeyi göze alıyordu.

Her insanda yaşamak için,
Mutlu aile ve çevresi için,
Kendi çıkarları için,
Dünyaya daha sıkı sarılırlar.

Yaşamak zalim ve hain,
Bunların temel taşı isyan,
İrade ise bayrağı kaldırtan,
Sabır da isyan ettirmeyen.

İnsanoğlunun nefsi karadır,
Hapis olmuş nefsine, aldanır,
Nefsinin her dediğine inanır,
En sonunda da isyana başlar.

Yaşantı ve ölümün,
İsyan ile geçtiğini düşünen,
Yaşamayı göze alamayan,
Bir sürü insan olmuştur.

Bu şiir toplam 788 kez okundu.
12.06.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı